Samen gevoelens delen vanuit hart en ziel

Gevoelens zijn altijd mijn passie geweest.  Ik vond ze altijd al zo boeiend en heb er altijd meer over willen weten.  Nog elke dag verslind ik boeken en eindeloze gesprekken over dit thema.  Ik zie ook wel dat niet iedereen door deze microbe gebeten is.  Het heeft uiteindelijk ook te maken met hoe gevoelig je zelf bent, vooraleer je deze uitgebreide, maar tegelijkertijd best simpele, zoektocht onderneemt.  De zoektocht naar wat deze gevoelens zijn en wat ze je komen vertellen.  Regelmatig word ook ik er wel eens lastig van, van deze felle gevoelens, maar nog veel vaker vind ik het ongelooflijk fijn om ze toe te laten, te voelen, te onderzoeken en de ontlading te vinden die met deze milde aandacht gepaard gaat. 

Ben jij eigenlijk ook zo geboeid door gevoelens?  

Terwijl ik blogs lees van anderen zie ik avontuurlijke, dagelijkse, handige en schoonheidsblogs passeren.  Ook zijn opvoeders sterk vertegenwoordigd in het blogland.  Maar ik mis een plekje om blogs over gevoelens te delen.  Schrijven is zo belangrijk.  Je hebt niet altijd toegang tot familie of vrienden, maar je gevoelens kunnen je overal overvallen.  Ook tijdens de nacht (vooral net voor het slapen gaan) zijn ze daar en slaapt de rest van de wereld.  Waar kan je dan naartoe?  Enkel naar je dagboek, je eeuwige vriend.  Je  dagboek is daar in de stilte van je slaapkamer en dat is fantastisch.  Maar je hebt ook je online dagboek.  Waar je lief deelt, natuurlijk, maar soms wil je ook je leed laten zien.  Omdat je leed laten zien, je helpt om het leed te verzachten en te genezen.  Een luisterend oor, een lotgenoot, een begripvol woord, daar heb je af en toe behoefte aan. 

Is het de bedoeling om het steeds achter gesloten deuren te houden?  Is dat misschien ook vaak niet deel van het probleem?  Om jezelf niet kwetsbaar te durven opstellen, verstop je je, maar genees je wel van je emotionele wonden, zo helemaal alleen?  Als je echt eerlijk bent, is dat zuiver alleen verwerken eigenlijk altijd effectief?   Zou het af en toe niet helpen om het te delen?  En waar kan je dan de mensen vinden om je gevoelens mee te delen, te lezen en respectvol te benaderen?

Wel, hier, …. Facebook groep: bloggen met hart en ziel

Zin om je blogs hier te delen over gevoelens?  Zowel de positieve als de negatieve?  Niet met de bedoeling om raad aan elkaar te geven, maar wel om een luisterend oor te bieden.  Om elkaar te zien en serieus te nemen.  Om te weten, we hebben allemaal onze gevoelens.  En elke dag de uitdaging om hieraan een plekje te geven.  Of om de blogs en foto’s en spreuken te delen waar je echt iets aan hebt. 

Suggesties en leden welkom.  Fijn om zoveel gevoelige zielen te leren kennen.  En laat ons bloggen met hart en ziel.